Verslag Hanzestedenrally door Aad Lourens
Op verzoek van Ronald Jans en Fred Hak hebben we ons ingeschreven voor hun eerste Hanzestedenrally. Dus werd het bankstel, zoals Jacques mijn auto blijft noemen, van stal gehaald en kon hij in alle rust zijn routes construeren. Geen centrale start en finish maar een tocht langs de zeven Hanzesteden. De start was op een mooie locatie, restaurant Agnietenberg in Zwolle.
Een rondje Hasselt volgde, een grensbenadering. Bekend terrein: ik had jaren geleden in deze streek de Rallyhappening uitgezet en Fred gebruikte precies dezelfde geintjes. En wederom maakten we dezelfde fouten, die brug over de A28 is goed verstopt, dus keren maar. Even warmlopen, de weg rechts achterwaarts haalde net niet de punt van de grens. Dus omrijden, drie keer links en je haalde dat laatste stukje grens op. En dat zo direct na de start, maar er kwam geen rust.
De volgende keerlus die je dichter bij de grens bracht kende een halve mm tegengesteld rijden en dat mocht niet! Een driehoek stond dichtbij de grens te lonken maar wederom tegengesteld terugrijden, dus fout. TC1 kwam in zicht en ook de tijdklok, het was stevig doorrijden! Je kreeg bij de start geen routeboek maar bij de TC’s alleen de kaart(en) voor de route naar de volgende TC. Een bochtje in de pijl betekende echt even van de weg af, zo ook op Kamperzeedijk, alleen velen sloegen de weg over want het zag er niet echt uitnodigend uit. Frans de Zoete ging vol in de remmen toen hij de Mercedesster uit de struiken tevoorschijn zag klimmen. En dan midden in het open veld een haakse hoek met daarvoor een afsnijder met de letter Z. Fout, hoor ik naast me en we rijden de haakse hoek, maar die letter Y die daar had moeten liggen, nooit gezien. De organisatie verstopte de letters wel iets te veel.
Na Kampen volgde een puntenvrije route, het was gelijk al raak. Het eerste punt was niet te bereiken door de aanleg van een nieuwe weg of het gebruik van een oude kaart. 200 meter verderop maar dat ging dus niet. Dus omrijden. Geen moment rust, ja bij TC3-IN met gelijk al de eerste strafminuten.
Na de lunch in de “Molencaten” in Hattem met een bol-pijl naar de start van een lange regularity, 15,8 km met een snelheid van 42 km/uur. Vervolgens pijlen één na kortste route, dijk af en op en dan nog een keer. Wie gelijk twee keer stempelde kwam van een koude kermis thuis, want boven op de dijk stond de F! En pas op, één na kortste route is niet eraf, erop en draaien maar doorrijden en achterwaarts eraf. Thuis aan de keukentafel zie je het zo. Nu ben ik gewend om te melden wat “de rest” doet. Dus meldde ik: “Een, twee,..zes rallyauto’s gaan rechtdoor”. “Ja”, hoorde ik geruststellend naast me, “die hebben die bermlijn niet gezien, rij maar door!”
De ingetekende lijn was een en al bochtjes draaien en haakjes ophalen en af en toe een barricade. De heren uitzetters schroomden niet om foutcontroles neer te zetten, in dit traject alleen al 22 controles goed of fout! Alleen het tempo lag hoog, de 30 minuten tijdsoverschrijding kwam in zicht en daar waren we niet de enigen in. Ondanks dat zo’n topnavigator als onze ritmeester Jacques Limpens bijna alles “on the fly” intekent.
Dan op weg naar de finish bij Only for Men, traject 6. Jacques was niet blij met het systeem vakken langste route, maar ook dat loste hij met groot gemak op. En dan moet je een keer geluk hebben dat de B, die hij niet opgeschreven had, werd geneutraliseerd. En dat Jaap Jongman en André Geurts de tweede F vergaten op te schrijven, zij werden derde. Ton Drost reed ’s ochtends foutloos, maar maakte ’s middags een foutje meer dan hij dacht, hij werd tweede met Herman van Oldenmark.
Heren uitzetters en organisatoren en niet te vergeten de marshalls bedankt voor een goede uitdagende rit en tot volgend jaar.
Aad Lourens en Jacques Limpens
De DHRC is aangesloten bij:
Adverteerders:
