Verslag van de controle van de Rallyhappening

📁 DHRC 🕔24.maart 2019
Verslag van de controle van de Rallyhappening

Martin Roosenboom en ik zijn woensdag 21 en donderdag 22 maart op pad geweest om de route van de Rallyhappening te verkennen en te controleren. Ik maak jullie graag deelgenoot van mijn ervaringen.

The YouTube ID of wsIvyGT6-_E is invalid.

Nu ken ik Martin al langer, en ook zijn rally’s zoals de Classic 500 Challenge, dus ik had wel een beetje een vermoeden wat ik kon verwachten, maar ik denk dat Martin zichzelf heeft overtroffen en een rally heeft neergezet die klinkt als een klok en die het meer dan waard is om het hoogtepunt te zijn van de viering van ons twintigjarig jubileum. Het wordt heel vaak geroepen, vaak onterecht, maar de Rallyhappening 2019 is een echte rijrally geworden. Geen gemier op de vierkante millimeter, nergens moeilijke constructies, het is niet nodig om overal te moeten meten welke route nou de kortste is, geen keercontroles, geen herconstructies omdat de geplande route niet te rijden is. Nou ja, Martin kon het niet laten jullie toch een paar keer te laten omrijden. Maar ook dan is de omrijconstructie behoorlijk eenvoudig. En verder is het lekker doorrijden over alleen maar heel mooie rallyweggetjes. Na een neutrale aanlooproute van pakweg twintig minuten van de startlocatie naar het wedstrijdgebied dat begint in de Voerstreek is het alleen maar genieten voor zowel bestuurder als navigator. Is het dan kinderlijk eenvoudig en komt iedereen met nul strafpunten aan de finish? Vergeet het maar. Navigatoren moeten van het begin tot het einde alert zijn en blijven. Martin heeft alles uit de kast getrokken om jullie – in ieder klasse op het overeenkomstig niveau – op een dwaalspoor te brengen. In de Expert- en Sportklasse heeft Martin op de nodige plaatsen zijn gummetje gebruikt om een weggetje weg te poetsen, Voor de Expertklasse heeft hij een enkele keer een weg verlegd, maar over het algemeen is dit voor de ervaren kaartlezer goed te zien, al ben ik er ook een keer grandioos ingetuind. Maar van vervelende kaartmanipulaties, die het gros van de navigatoren ook niet leuk vinden, is geen sprake.

Er is meer dan genoeg afwisseling in systemen. Naast grensbenadering en pijlen kortste route maakt Martin gebruik van een systeem dat hij ook voor de Classic 500 Challenge hanteert: de nummering van punten gebeurt door middel van gekleurde stickers en die hebben een betekenis: rood is: de kortste route naar dat punt, wit is: de op één na kortste route naar dat punt, en groen is: vrije route naar dat punt. Ben je bang dat je in de war komt en het niet onthoudt? Geen zorgen, op elk routeblad staat dat nog een keer vermeld.

Wat ook veel rust geeft is dat er binnen de bebouwde kom nergens controles staan. Zodra je het bord begin bebouwde kom passeert kun je even relaxen, tot het bord einde bebouwde kom. Dus je hoeft in dorpen nergens te gaan zoeken of om driehoekjes heen te rijden om er zeker van te zijn dat er niets staat.

We denken dat het tijdschema zeer ruim bemeten is en dat iedereen zonder ook maar even hoeft te racen het tijdschema kan halen. We zijn bij elke plek waar een controle bedacht is gestopt om de coördinaten daarvan in te voeren in een navigatiesysteem én we zijn vaak gestopt om foto’s te maken. En toch reden we alle trajecten binnen de tijd die ervoor stond. Daar gaan we overigens niet verder aan tornen. Alleen als je echt helemaal verkeerd rijdt en verdwaalt zul je in tijdnood komen.

Zaterdag zijn er drie regelmatigheidsproeven voor de Expert- en Sportklasse, de Clubklasse rijdt er twee. Daar is het extra goed opletten, want juist daar probeert Martin je de verkeerde weg in te sturen met prompt daarna de GTC, zodat je geen tijd hebt om je vergissing goed te maken. Zondag zijn er geen regelmatigheidsproeven, maar wel enkele korte trajecten na elkaar. Rijd je daar een keer fout, dan zul je meestal nauwelijks tijd meer hebben om die te herstellen en loop je daar dus tijdstrafpunten op.

Dat het ook nodig was om de route in zijn geheel te controleren of hij wel te rijden is bleek uit het feit dat we twee keer het volgende bord tegenkwamen:


We kenden het bord geen van tweeën, maar ons vermoeden dat je daar niet met de auto in mag bleek ‘s avonds, toen we in het hotel het bord op Internet opzochten, te kloppen. Gelukkig kon er in beide gevallen eenvoudig een alternatieve route gecreëerd worden. Een paar straten waar de route doorheen voert lagen nog open omdat er bijvoorbeeld opnieuw geasfalteerd werd. Maar we hebben voldoende vertrouwen in de Belgische wegwerkers dat die werkzaamheden in december afgerond zijn. Enkele onverharde wegen hebben we eruit gehaald: die waren echt te slecht om jullie daar in december doorheen te sturen. Ja, er zit zo af en toe een stukje onverhard in. Maar het is wel een rally, hè? En maak je je geen zorgen, al moet soms wat rustig op zo’n onverharde weg gereden worden, de ondergrond is hard, je komt nergens vast te zitten. Martin heeft er overigens ook een ouderwetse beekdoorwading in zitten, waar we onze huisfotograaf op af zullen sturen voor spectaculaire plaatjes. Alleen kan het natuurlijk goed zijn dat die in december droog staat. We kwamen er overigens tijdens de controle zonder problemen doorheen.

Zondag rijdt de Expertklasse een paar keer op een kaartfragment van een Michelinkaart met schaal 1:200.000, opgeblazen naar een schaal van 1:100.000. Dat maakt het voor de zeer ervaren equipes net even wat lastiger, maar ze rijden niet voor niets in de Expertklasse. Een loep heb je daarbij niet nodig, maar een goedwerkend kompas is dan toch wel heel nuttig. Overigens is het opvallend hoeveel wegen er op zo’n kaartfragment met een grote schaal er toch nog op staan.

Zondagmiddag is het nog steeds een echte rally, opletten tot op het laatst en zeker niet gewoon uitrijden. In een van de laatste trajecten staat nog een aantal “groene punten”, met andere woorden, punten vrije route, waarbij sommige punten à la Hornelandrally zeker wat lastiger te vinden zijn.

Martin heeft met name in de route van zondagmiddag de nodige veranderingen moeten aanbrengen. Enkele gemeenten hadden alle kleine weggetjes afgesloten voor doorgaand verkeer: “sauf riverains” (Anlieger frei). Die borden waren duidelijk redelijk nieuw. Het heeft nog de nodige hoofdbrekens gekost om een alternatief te vinden, want Martin wil jullie niet door plaatsen met veel verkeer leiden. Verder heeft hij de route op de zaterdag ingekort en vrijwel aan het einde langs een tankstation geleid, zodat iedereen op tijd binnen is en zondag met een volle tank kan beginnen. Zondag zal iedereen rond vijf uur binnen zijn, zodat we op tijd kunnen beginnen met het afsluitend diner en de prijsuitreiking.

Nog niet alles is rond. Maar we hebben nog driekwart jaar om alles te regelen. Zo hebben we nog geen geschikte start- en finishlocatie in Zuid-Limburg. Het hotel waar we van dinsdag op woensdag overnachtten leek ons wel wat, maar ze vroegen wel een erg hoge kamerprijs voor deelnemers die in december al op vrijdagavond willen komen, om zaterdagochtend fit en uitgeslapen aan de strijd te kunnen beginnen. En ook al is dit voor rekening van de deelnemers, we willen hen toch een goed en gunstig arrangement kunnen aanbieden. Ook als finishlocatie was het ongeschikt, want de grote zaal van het restaurant kan maar 100 gasten accommoderen. En met 80 equipes, plus het bestuur, de officials en gasten praat je al gauw over 180 man. Men bood aan om dan statafels te plaatsen, maar dat leek ons toch minder geslaagd na een dag intensief rallyrijden. Dus met die zoektocht gaan we nog even door.

Jacques Limpens.

Nawoord Martin Roosenboom:

We hebben de route van de Expertklasse helemaal gereden en gecontroleerd. Het waren twee lange en best wel vermoeiende dagen. Dank aan Jacques voor zijn scherpte en oplettendheid en het aanbrengen van enkele wijzigingen, waardoor de rally nog beter is geworden en Jacques heeft ook nog eens een kortere route ontdekt, die ik als uitzetter over het hoofd had gezien.
Nu de route voor de Expertklasse gereed is, ga ik verder met het uitwerken van de routes voor de Sport- en Clubklasse en het bepalen van de tijdschema’s, waarbij het uitgangspunt is dat de Clubklasse als eerste van start gaat, om zo weinig mogelijk in het donker te rijden, want begin december wordt al donker zo rond 16:30 uur.

Martin Roosenboom.

Deel dit artikel